درود و احترام

به عنوان یک پیشنهاد شاید اگه زمان لازم برای مطالعه رو ننویسد بهتر باشه

حقیتش به نظرم با روح وبلاگ نویسی هماهنگ نیست، وبلاگ رسانه آدم های صبور و با حوصله ست، جایی که توش لازم نیست متن ها رو اربا اربا کرد تا در تابوت 280 کارکتری توییتر یا چارچوب های جذابیت محورِ ضدعمق اینستاگرام جا بشن. وبلاگ رسانه ادم های تشنه و مشتاق خوندن و نوشتنه، این که زمان لازم برای خوندن رو می نویسن (و متاسفانه تازگی ها رایج هم شده) معناش گویی اینه که ببین خیلی وقت کمی ازت می گیره، نهایتا 3، 4 دقیقه، ببین چه قدر کمه و چیزی نیست، پس بیا و بخون! انگار یه جور تمنا، اصرار و ضعفی توش هست که بیشتر مناسب همون اینستاست، شاید خوندن یه مطلب 10 دقیقه، اصلا 100 دقیقه، 1000 دقیقه و چند روز و چند هفته طول بکشه ولی بیارزه و وبلاگ همینه، جای آدم های مشتاقِ نوشتن و خوندن و ارتباط گرفتن، نه محتاجِ مخاطب و دیده شدن. البته قصد جسارت به شما رو ندارم و می دونم که این طور نیستید، اما من روی حفظ خلوص و پاکی وبلاگ بسی حساسم راستش رو بخواهید. البته شاید مخاطبان این روش خیلی خیلی محدودتر و کم تر باشه، شاید اگه بنویسیم n دقیقه بیشتر بخونن و اگه ننویسیم کمتر، اما یک مرد جنگی به از صد هزار!