پاسخ:
میخونم ولی خب اگه به خودم اجازه بدم شعر بنویسم یهو سه چهار ساعت وقتمو میگیره و بدیشم اینه تا تموم نشه ذهن آسوده نمیشه نمیتونم به کار دیگهای بپردازم. ترجیح میدم تا اخر امتحانا خاموشش کنم فعلا همین نثرو بنویسم
نوشتن (به نظم یا نثر) برای آدمی که از این موهبت برخورداره، مثل درختیست که میوه میده. نمیشه جلوشو گرفت، وقتش که شد باید شکوفه کنه.
پاسخ:
نه جلوشو نمیشه گرفت ولی خب فعلا مجبورم درگیر کنم ذهنمو که یه دوماهی دست رو دست بذاره، فقط حالا جملهی وزن داری به ذهنم برسه یادداشت میکنم که بعدها ادامشو بنویسم.
کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند. اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.