دمش گرم! چه دلسوز =))

این همون منیه که برگه‌های امتحانشو زودتر از همه میده. و فقط میخواد از استرسش زودتر خلاص شه

این خیلی خوب بود :)) منم همینم

چه باحال. ولی چقدر زود خسته میشی. مگه زمان امتحان تون چند ساعت بود؟ 

من حتی نخونده باشمم یه امتحانی رو تسلیم نمیشم تا دقیقه نود. همه تلاشم رو میکنم. 

خیلی وقتها هم همین رها نکردن نجاتم داده. امتحان ۱۲ ساعته رو یادته که آچمزم کرده بود؟ ولی تا ثانیه اخر چسبیدم بهش. بازم جز نمرات تاپ شدم. 

کنکورمم همین شد. با اینکه به خاطر شرایطم نشد و نخونده بودم و ازمایشی رفتم ولی اون ۴ ساعت رو خیلییی جدی گرفتم. و همین رها نکردنم نتیجه داد. 

هیچ وقت رها نکن.

ممکنه راه حل در یک قدمی ات باشه. 

من المپیادهای دبیرستانم قبول میشدم با همین روش. بدون اینکه خونده باشم. البته هیچ وقت مقام کشوری نیوردم چون با این فرمول به تنهایی اما بدون سابقه تلاش، نمیشه تا اون بالا بالاها رفت ولی در نوع خودم راضیم. نخوندنمم همش شرایطی بوده که نمیشده بخونم توی اون بازه نه که تنبلی کرده باشم. 

اینا رو گفتم که بدونی یه وقتایی تا لحظه اخر بایست بدویی و تا سوت رو نزنن نایستی. نگی من که رد نکردم خط پایان رو یا من که اول نمیشم پس چرا بازم بدوم. تو به اندازه خودت بایست بیایی جلو. خیلی وقتا برنده بودن همین دویدن هاست.

منم زودتر از همه پا میشم از سر جلسه، بعد امتحان همه میگن معلومه خوب دادیا! غافل از اینکه فقط میخوام از روی اون صندلی جدا شم و اون موقعیت پر استرس رو از خودم دور کنم :) اما خب هیوقت به این فکر نکردم که "تلاش های آخر..." چون چند سری موندم تا اخر زمان جلسه بلکه مثلا بهتر حل کنم یا بقیه جوابا یادم بیاد اما غیر فشار روانی برام هیچی نداشت  :(

سر اولین امتحان دانشگاهمون که فیزیک یک بود، یه پسری خیلی زود داد برگه اش رو. از بچه های کامپیوتر بود و اسمش توی لیست درست بالای من بود. من استرس گرفتم که وااای، چقدر زود داد. من هنوز هیچی ننوشته ام. حالا اونم مثلا یه ساعتی نشست ها، نه اینکه بگم تو ده دقیقه ی اول داد.

یادمه جوابا که اومد شیش شده بود :/ (یا شایدم 6.5، ولی مطمئنم زیر 7 بود). همین دیگه. برام از همون موقع تجربه شد که هرکی زود میده، لزوما خوب نداده.

یه چیز دیگهم یادمه یه بار امتحان جغرافی داشتیم، به مامانم گفتم برام دعا کن. گفت من که نمی تونم دعا کنم چیزی که بلد نیستی رو بلد بشی سر امتحان، ولی دعا می کنم هرچی که خوندی یادت بیاد سر امتحان.

سر امتحان یه سوال رو اصصصلا یادم نمیومد جوابشو. نیم ساعت بود بیکار نشسته بودم، جواب این سواله هم یادم نمیومد. ناگهان انگاری که بهم وحی شده باشه، همممه ی جواب یادم اومد. اون لحظه دقیقا یاد دعای مامانم افتادم.

تو هم بشین تا دقیقه ی آخر. خیلی وقتا توی یه لحظه یه جرقه ای زده میشه توی ذهنت و جواب سوالو پیدا می کنی :).

چه سال بالایی خوبی

اما عزیزم این درس فقط برای امتحان دادن نیستا! کلا باید سِریش بودن را بعنوان یک شهروند ایرانی یاد بگیریم