از روز اولی که شروع میکنی به اپلای مثل مجرما باهات برخورد میشه. انگار تو اونی هستی که تو هیروشیما بمب اتمی انداخته، یا به داعش و طالبان سلاح فروخته. و البته که کشور خودتم برخورد بهتری باهات نداره. باید برای اینکه میخوای یه لطفی بهشون کنی و یه ذره این کشور عقب‌مونده رو تو علم جلو ببری منت هم بکشی. من اگه ایران بمونم هم هزینه‌ی پایان نامه‌م کمتر از بلیط هواپیمام نمیشه. 

دیشب خیلی ناگهانی مدیر برنامه‌مون که دو سال پیش باهاش یه جشنواره راه انداخته بودیم بهم پیام داد گفت تو جشنواره حرکت امسال برنده شدیم و شماره حساب بده. برام ۲۰۰ ریختن. یه ذره خوشحال شدم. ولی این خوشحالیا تو دنیا دوامی ندارن. مثل شمعیه که تو طوفان بخوای روشن کنی...