فوق ماراتن

سریال: مادر mother 2018

پنجشنبه, ۷ اسفند ۱۳۹۹، ۰۷:۳۷ ق.ظ

کلمات کلیدی فیلم : مادر، کودک آزاری، فرزندخواندگی



این سریال کره ای از سریالی ژاپنی به همین نام اقتباس شده. داستان در مورد یک کودکه که قربانی خشونت خانگیه و حالا طی سریال اتفاقاتی براش میفته. بیشتر نمیگم که اسپویل نشه، ولی واقعا واقعا شاید بتونم بگم در رده ی یانگوم و مای میستر، سومین سریال کره ای محشری بود که می دیدم. البته من هیلر رو هم خیلی دوست داشتم، ولی خب این سریال واقعا معناگرا بود. بعد از دیدنش حس کردم بزرگتر شدم و احساساتم رشد کرد یکم. اصولاً البته من فکر میکنم کره ای ها در به نمایش کشیدن احساسات و ادراکات انسانی فوق العاده ان و حس میکنم باید مردم کره هم بخاطر این فیلما هوش هیجانی بالایی داشته باشن. نمیدونم حالا چجوریه واقعیتش. 

کانگ سوجین رو خیلی دوست داشتم و لی بو یونگ نقشش رو عالی ایفا کرده بود. اولین سریالی بود ازش می دیدم و حتما پیگیر میشم که بقیه فیلماش رو هم ببینم. شخصیت آرومی داشت و خیلی آدم بود. یعنی میدونین، بعضیا هستن که خیلی قوی ان، بعضیا هم هستن که ضعیف و شکننده ان، ولی اینکه شکننده باشی و بایستی، و قوی باشی و گاهی بشکنی، نمیدونم جز آدم بودن اسمش چیه. معمولی، به طور زیبایی معمولی و واقعی. 

با این فیلم نه یک بار، نه در هر قسمت یکبار، بلکه بارها در هر قسمت گریه می کنید. هر دیالوگ این مادر و کودک، به خصوص کودک، اشک همه رو سرازیر میکنه. هنوزم بهش فکر میکنم دلم میخواد گریه کنم. احتمالاً تا مدت ها با آهنگاش خودمو خفه کنم. و پیشنهاد میکنم اجازه بدید اشکتون بریزه :)

و باز هم یه پسر کره ای فوق العاده فهیم و عاقل رو می بینیم. وای خدا اینا همه مرداشون انقد فهمیده ان؟ اصلا هر چی از این آدم بگم کم گفتم. وقتی دختره قبول شد که بره ایسلند برا تحقیق، پسره بهش تبریک گفت و خیلی خوشحال شد. بعد که رفته بودن قدم بزنن، بهش گفت وقتی دیدمت حس کردم یه پرنده ی نادر جلوم ظاهر شده ( دختره پرنده شناس بود و پسره هم یه دکتری بود که پرنده نگری رو خیلی دوست داشت)، نمیتونستم بهت نزدیک شم، نمیتونستم نوازشت کنم، باید نفسمو حبس می کردم و از همون فاصله فقط نگاهت می کردم. و وقتی خواستی بال بزنی و پرواز کنی، باز هم فقط میتونستم نگاهت کنم، پرواز کردنت برام لحظه سختیه، ولی باز هم زیباست، و فقط میتونم از دور نگاهت کنم. 

از مادرای فیلم هم که نگم دیگه. مادرهای متفاوت، هر کدوم با رنج های خودشون، و معناهای خودشون. 

یه چیز دیگه هم که در مورد فیلمای کره ای خیلی دوست دارم، معمولاً شخصیت منفی ندارن. یعنی نشون میدن که حتی آدم های بد هم یه سری رنج های درونی دارن که حتی میتونه درمان بشه یا به آدم تلنگر میزنه که حواست باشه، ممکنه تو با رفتارت از آدما شخصیت بدی بسازی. 

فیلم هم کاملاً خانوادگی بود. فقط خب صحنه هاش برا بچه ها جالب نیست دیگه. صحنه های خشونت داره. ولی سریالیه که میشه دور هم نشست و دید. 

بالاخره یه فیلم هم دیدم که زن نقش اصلی دانشمنده :)))) و از سریال هاییه که امیدوارم حتماً بارها ببینمش. 

شاید توی سری دوم دیدنش کم کم دیالوگ هاشون رو هم بنویسم. 

  • نورا

نظرات  (۵)

"من فکر میکنم کره ای ها در به نمایش کشیدن احساسات و ادراکات انسانی فوق العاده ان"

کاملا باهات موافقم.  بازیگرهای خوبشون هم در به نمایش گذاشتن احساساتی که توی فیلم در جریانه، خیلی خیلی موفقند. یعنی با حسشون بازی می کنند. من اینو توی فیلم عشق، دروغ خیلیییی خیلی حسش کردم. در واقع بیشتر با اون فیلم به این نتیجه رسیدم.



 

پاسخ:
آره اصلاً همین میمیکای صورتشون خیلی با ما فرق داره. بازیگرای ما در مقابل اونا خیلی ماستن :))) 
عشق، دروغ قشنگ بود؟ در موردش تو وب خودت نوشتی؟ 

سریال خوبی به نظر می‌رسه، گذاشتمش توی لیست دانلودم

منم هفنۀ آینده یه فیلم کره‌ای می‌بینم! البته طبق شنیده‌هام ظاهراََ پر از خشونته و آدم حسابی توش کم پیدا می‌شه!

پاسخ:

اا اون چیه؟ :)

:))))

آره درباره اش نوشتم ولی در حد چند سطر که الان پیدا کردنش سخته چون یادمه در یک پست مجموعه طور بوذ! یک چیز جدی‌ایه درباره حسادت! اصلا به شکل تکان دهنده ای نمایشش میده. درباره دو تا دوست گیسانگه در زمان اشغال کره توسط ژاپن که هر دو دوست دارن خواننده بشن... با یک پایان به نظرم محشر

واااای آهنگاش :)))

2016Love, Lies

پاسخ:
پس حتماً ببینمش *-* مرسی که گفتی! 

The Handmaiden 2016 :)

پاسخ:
👌👌 ندیدمش من اینو. 

من کلا از دنیای فیلم و سریال خیلی دور هستم. 

رمز پست بعدی را میخواستم. 

کامنت پست آخر بسته است، شاید بهتر باشه چیزی نگم... فقط میخوام بهت بگم همه مون یه دوره هایی همه ی بار دنیا را بر دوش هامون حس میکنیم اما خوب میشیم. برات زود خوب شدن را ارزو میکنم. 

پاسخ:
سلام زری جان، یه پیغام خصوصی میشه برای رمز بفرستی؟
ازت ممنونم. امیدوارم واقعا از این روزها بیرون بیام، یا حداقل بتونم سلامتیم رو حفظ کنم. 
کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
آخرین نظرات
نویسندگان