منم گاهی دوست دارم کاملا نیست بشم

با مرگ به نیستی نمیشه رسید :(

سلام

اون پستی که یه پاراگراف پیرامون امید داشت حذف شد؟

اومدم بگم چقدر برای من این مسئله مهمه و چقدر روم اثر میذاره

شاید یکی که همیشه تو داره با جریان عادی پیش میره اینو خیلی درک‌ نکنه ولی به محض اینکه میای کمی متفاوت رفتار کنی مدام این حس بریدن و دست کشیدن سراغ آدم میاد و بخش زیادی از بار سر پا موندن میاد رو دوش خود آدم

تو این شرایط من خیلی تلاش کردم انرژیم وابستگی کمتری به محیط و آدمها داشته باشه ولی همیشه سهم خوشحال شدن و انرژی گرفتن از دیگران رو حفظ کردم

سعیم اینه که اگه انگیزه‌بخشی هم‌ نبود بتونم کارم رو انجام بدم و مسیری که فکر‌ می‌کنم درسته رو با آرمانگرایی عاقلانه پیش ببرم ولی نمی‌تونم توصیف کنم دیدن آدم‌های امیدوار چقـــدر خوشحالم می‌کنه

اول و آخر آدم با تشکیلات و کار جمعی می‌تونه خیلی بهتر کار کنه نسبت به حالت انفرادی و من عادت کردم هر امیدواری رو ولو اینکه کلا تو یه حوزه‌ی دیگه باشه تو تیم با انگیزه‌هایی ببینم که امیدواری و درست کار کردنشون حتما روی سایرین هم تأثیر داره؛تشکل امیدوارها!

برای بهتر شدن احوالتون دعا می‌کنم ان شاء الله که برسه و مؤثر باشه...

فقط و فقط عنوان! :))))))

یه چیزیو من می‌فهمم که شما نمی‌فهمین! مگه می‌شه؟ آقا پست خودتونه، وبلاگ خودتونه، خونه‌ی خودتونه؛ و من اینجا فقط یه رهگذرم! :دی. اصلاً هر چی شما بگین من فقط همونو باید از پست بفهمم =)))))

«متهم نمی‌گریزد» منو یاد سریال «متهم گریخت» و در ادامه منو یاد یه خاطره‌ای از اون سریال انداخت که ظاهراً هیچوفت قرار نیست از ذهنم پاک شه. بوخودا فقط همین بود :| :دی.

+ البته شایدم عنوانتون اصن ربطی به اسم اون سریال و اینا نداشت و ذهن غیر قابل کنترل من خیلی بی‌ربط یادش افتاد :/ هوم؟