فوق ماراتن

میل بافتنی

سه شنبه, ۴ بهمن ۱۴۰۱، ۰۷:۵۹ ب.ظ

لری مک‌انرنی میگه "نوشتن راهیه برای تسهیل فکر کردن". مک‌انرنی میگه کسایی که در این سطح از تخصص فکر می‌کنند، فکرهاشون اونقدر پیچیده میشه که برای فکر کردن نیاز به نوشتن دارند. اینو توی کلاس "هنر نوشتن" میگه. خطاب به جمعی از هیئت علمی‌ها. 


وقتی جمله‌ش رو تموم می‌کنه می‌گم لعنتی همینه! چون بعضی وقتا از خودم پرسیده بودم چرا می‌نویسی؟ یا درست‌تر از اون چرا احساس می‌کنی به نوشتن "نیاز" داری؟  گاهی فکر می‌کردم برام راهیه برای ثبت کردن تاریخ زندگیم، برای دیدن خودم در گذشته. گاهی فکر می کردم برای اشتیاقم به اشتراک گذاشتنه. که بقیه زمین شخم‌زده رو از نو شخم نزنن. و گاهی هم فکر می‌کردم صرفاً یه عادته، و به هرحال بعد از چندین سال اینجا یه جمعی از دوست‌ها رو دارم که تنها راه ارتباطیمون وبلاگه و از خوندن همدیگه لذت می‌بریم و برام باارزشن. 


 احتمالاً همه‌ی اینا درسته. ولی هیچ کدوم این دلیل‌ها شبیه "نیاز داشتن" نیست. مک‌انرنی که اینو گفت گفتم لعنتی همینه! من به نوشتن نیاز دارم چون نوشتن راهیه برا تسهیل فکر کردن. چون اگه ننویسم فکرها تو سرم کلاف سردرگمن. نوشتن میل بافتنیه. 


+ لینک ویدیوی کامل

  • نورا

نظرات  (۴)

  • یک مسلمان ...
  • ما هم تا نظرش رو خوندیم به جمله شما رسیدیم دقیقا! 

    چقدر جالب...پس اینه. 

    پاسخ:
    آره برا منم جالب بود. و البته حرفای خیلی بیشتری هم می‌زنه و دیدگاه جالبی داره کلاً به پدیده‌ی نوشتن. 

    کارکرد مهمش برای من منظم شدن و ایجاد نظام بین افکار و تحلیل‌هاست

    و مشخص شدن ایرادات و نقص‌هاست. 

    بارها شده به موضوعی فکر می‌کردم و وقتی شروع به نوشتنش کردم به میزان زیادی تغییر و تکمیل اتفاق افتاده! 

    انگار که یک نفر رو بنشونی مقابلت و اون واست ارزیابی کنه و کمک بده بهت.

    مسئله‌ای که مدت‌ها تو فضای ذهن بازی می‌کنه با نوشتن ممکنه خیلی ساده حل بشه.

    خیلی معجزه‌واره این ویژگیش! 

    پاسخ:
    «انگار که یک نفر رو بنشونی مقابلت و اون واست ارزیابی کنه و کمک بده بهت.» دقیقاً همینطوره برا منم. 

    منم همیشه اینطوری هستم که باید بنویسم. حتی اگه تهش اون نوشته به کار کسی نیاد. و همیشه هم میگفتم که نمیدونم چرا دوست دارم بنویسم. 

    کلید واژه یک: تسهیل فکر!!!

    کلید واژه دو: میل بافتنی;)

    پاسخ:
    این فکرهای زیاد :) حالا باید یکی تحقیق کنه ببینه این نیاز به نوشتن آیا با اضطراب ارتباط داره یا نه. چون معمولاً‌ افراد مبتلا به اضطراب اینطوری overthink می‌کنن که دیگه مغز جا نداره برا فکرها. (including me).

    در مورد این فرضیه که «اضطراب علت نیاز به نوشتن هست» چیزی ندیدم. اما روی برعکسش کار زیاد شده. اینکه نوشتن باعث کاهش اضطراب میشه، در واقع همون تسهیل فکر. نه تنها برای آدمهایی که وسواس فکری دارند، برای خیلی ها انواع نوشتن ها توصیه شده. مثلا نوشتن قبل از خواب برای کسانی که اختلال خواب دارند. یا تکنیک خودنگاری قبل از یه اتفاق استرس زا، مثلا دقیقا قبل از امتحان. به نظرم رسید نوشتن مثل عبور یه غلطک از روی یه جاده خاکی و ناصافه. حالا این پستی و بلندی های جاده ممکنه علت های مختلفی داشته باشه، اما فرقی نمیکنه علت چیه، کلا با نوشتن این غلطک میاد و جاده رو صاف میکنه:) به همین خاطر هم از این ترکیب دو کلمه ای خوشم اومد«تسهیل فکر». یجورایی همه این مفاهیم توش گنجانده میشه. سوالی که میتونم مطرح کنم اینه که آِیا کلید واژه بهتری هم میشه در توصیف اثر نوشتن گفت یا نه. 

    کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند.
    اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    آخرین نظرات
    نویسندگان